Η παρούσα πτυχιακή εργασία αποτελεί μία μελέτη που θέλησα να κάνω σχετικά με την έννοια του κενού στη γλυπτική καθώς επίσης και με τη σχέση του εξωτερικού και του εσωτερικού ενός σώματος.
Αφορμή για τη δημιουργία των έργων αποτέλεσε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το εσωτερικό μίας κιθάρας, κάνοντάς τη από μία τέτοια οπτική να χάνει την ταυτότητά της ως μουσικό όργανο και να μετατρέπεται σε αρχιτεκτονικό χώρο.
Αυτομάτως, το σώμα της κιθάρας μετατράπηκε σε γυναικείο σώμα, όπου το κάθε ένα αποτελεί ένα χώρο με αρχιτεκτονική δομή, με όλα τα στοιχεία να αλληλοεπιδρούν και να παρέχουν στήριξη το ένα στο άλλο. Η ύλη θα καθορίσει τη σχηματοποίηση του κενού ή μήπως το αντίθετο; Το σώμα ως χώρος, η οριοθέτηση και η σχηματοποίηση του κενού, η καμπύλη, το φως και η σκιά, η προοπτική, το βάθος, ο σκελετός, η στήριξη, το πλέγμα, όλα αυτά τα στοιχεία θα ξεκλειδώσουν το έργο.
«Μαλάζοντας τον πηλό για να φτιάξουμε ένα δοχείο, βρίσκουμε τη χρηστικότητα μέσα στο κενό του. Κόβοντας πόρτες και παράθυρα για ένα σπίτι, βρίσκουμε τη χρηστικότητα στον κενό του χώρο. Επομένως η ύπαρξη των πραγμάτων είναι επωφελής, η μη ύπαρξή τους είναι εξυπηρετική». [Λάο-Τσε]
Η έκθεση θα είναι ανοικτή από 4 έως και 9 Οκτωβρίου 2016
Ανοικτά για το κοινό: 10:00 – 14:00 και 17:00 – 20:00
Πινακοθήκη Φλωρινιωτών Ζωγράφων ΦΣΦΑ
Σοφίτα
Πλατεία 7 Ηρώων 1944