Σωτήρης Λιούκρας: «Σκιές στην αγορά» – Έκθεση ζωγραφικής

Ο Σωτήρης Λιούκρας εκθέτει στην αίθουσα της Πινακοθήκης Φλωρινιωτών Καλλιτεχνών του «Αριστοτέλη» από τις 8 Μαΐου έως και 1 Ιουνίου 2025.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 8 Μαΐου στις 8,30 μ.μ.

Σωτήρης Λιούκρας – Βιογραφικό

Ο Σωτήρης Λιούκρας γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1962. Αποφοίτησε από την Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας το 1985 (Δίπλωμα ζωγραφικής, Εργαστήριο Γιάννη Μόραλη). Δίδασκε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Ζει στη Φλώρινα. Έχει πραγματοποιήσει 14 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Επιλογή εκθέσεων

Ατομικές

2025 «Σκιές στην Αγορά», ΦΣΦ «Ο Αριστοτέλης».
2020 «Αναδρομή: 2010-2020», Αρχείο Τέχνης και Ιστορίας, Μουσείο Τεχνών, Κοζάνη.
2017 «Προσωπικές αξίες», Γκαλερί Αγκάθι-Καρτάλος, Αθήνα.
2016 «Εσωτερικά», ΦΣΦ «Ο Αριστοτέλης».
2015 «Η κοιλάδα του κόκκινου και του πράσινου», Γκαλερί Ειρμός, Θεσσαλονίκη.
2014 «Λουόμενοι», Χώρος Τέχνης «Ώχρα Μπλε», Λήμνος.
2007 «Φωτισμένα παράθυρα», Αίθουσα Τέχνης Ιανός, Αθήνα.
2006 «Διάλογοι», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη.
2005 «Νυχτερινοί περίπατοι», Γκαλερί Ειρμός, Θεσσαλονίκη.
2002 «Κατασκευές», Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί) Θεσσαλονίκη, Δήμος Θεσσαλονίκης.
2000 Jardin d’ hélys, Saint Medard d’ Excideuil, Perigord, Γαλλία. Στο πλαίσιο του προγράμματος “L’ art est ouvert”, διοργάνωση: Conseil General de la Dordogne – ADDC, Espace Culturel Francois Mitterand.

Ομαδικές

2023 “One Step Βeyond”, Χώρος Τέχνης «Ώχρα Μπλε», Μύρινα Λήμνος.
2023 «Οκτώ καλλιτέχνες, Οκτώ μικρές ιστορίες», Follow Υour Art Gallery, Κύθηρα.
2022 «Μνημονικοί τόποι», Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, Θεσσαλονίκη.
2022 «Ψηλαφώντας τον εθνικό εαυτό», Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας – Θράκης, Θεσσαλονίκη.
2019 «Η Θεσσαλονίκη στους ζωγράφους», Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη.
2018 “In blue”, Πολυχώρος Αποθήκη, Μύρινα, Λήμνος.
2017 7^η Biennale Σύγχρονης Τέχνης του Πεκίνου.«Το Σώμα – Η Ψυχή – Ο Τόπος. Σύγχρονοι Έλληνες Καλλιτέχνες». Έκθεση του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο Εθνικό Μουσείο Τεχνών της Κίνας στο πλαίσιο της 7ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης του Πεκίνου.
2017 6^η Biennale Σύγχρονης Τέχνης, ΚΜΣΤ Θεσσαλονίκης, «Φαντασιακές Εστίες», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη.
2012 «Εξωστρέφεια», Vlassis Art Gallery & Tettix Art Gallery, Σισμανόγλειο Προξενικό Ίδρυμα, Κωνσταντινούπολη.
1999 «…και η σκιά έπλασε το έργο», Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, Συνδιοργάνωση: λδ΄ Δημήτρια – Δήμος Θεσσαλονίκης, Γαλλικό Ινστιτούτο, Ιταλικό Ινστιτούτο.

Σωτήρης Λιούκρας: «Σκιές στην Αγορά»

Η παρουσίαση του καλλιτεχνικού έργου σε μία έκθεση είναι μέρος της διαδικασίας που αφορά την κοινωνική διάσταση της δράσης του καλλιτέχνη. Η παραγωγή του έργου στο εργαστήριο βασίζεται στην επεξεργασία των ατομικών βιωμάτων και αποτελεί μια δραστηριότητα του ιδιωτικού χώρου. Αυτή η διαδικασία όμως εντάσσεται στην «καλλιτεχνική μετάθεση τω ν ατομικών βιωμάτων» από τη «σκιώδη ύπαρξη» του ιδιωτικού χώρου στην έκθεση του έργου, δηλαδή την ένταξή του στον έντονα φωτισμένο χώρο της δημόσιας σφαίρας, σύμφωνα με την ανάλυση της Χάννα Άρεντ. Ο καλλιτέχνης αναλαμβάνει να αφηγηθεί την εμπειρία του από τον κόσμο με τα μέσα που διαθέτει, ώστε αυτό που αφορά τα συμβάντα της εσωτερικής ζωής να μετασχηματιστεί σε ό, τι μπορεί να γίνει ορατό, δηλαδή αντιληπτό στον δημόσιο χώρο.

Η δουλειά του Σωτήρη Λιούκρα κινείται ανάμεσα σε ζεύγη αντιθετικών πόλων, με βασικά εκείνα που αφορούν αφενός το ιδιωτικό και το δημόσιο και αφετέρου την εμπειρία από τη φύση και τον μετασχηματισμένο χώρο από την κατασκευαστική δράση του ανθρώπου, έναν χώρο που παρουσιάζεται πλήρης από τα καθημερινά πράγματα, τα τεχνουργήματα που αυτός δημιουργεί. Ωστόσο, οι αντιθετικές έννοιες δεν διαχωρίζονται στη χρήση των εικαστικών μορφών. Τα πεδινά τοπία, που εκτείνονται προοπτικά προς το βάθος, φράζονται από τα συμπλέγματα των κτηρίων μιας πόλης, ενώ άλλοτε περιέχουν αιωρούμενα σπίτια στον ουρανό τους. Τα κτήρια που φιλοξενούν την ανθρώπινη δραστηριότητα σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο έχουν διαφανείς τοίχους. Η σκιά ενός δένδρου μετασχηματίζεται σε δρόμο και σύννεφα. Τα γυμνά «μαγνητικά βουνά» κατέχονται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Η περιχάραξη των ορίων της ατομικής ιδιοκτησίας μετατρέπεται σε πεδίο περιορισμού και επιτήρησης.

Τα εικαστικά μέσα που χρησιμοποιεί ο ζωγράφος δημιουργούν έναν διαρκή διάλογο ανάμεσα στην κυριολεξία και τη μεταφορική διατύπωση, επιβάλλοντας την αμφισημία σε έννοιες και οπτικές μορφές. Η περιγραφή της αγοράς ως χώρου συναλλαγών και αγοραπωλησίας που αφορούν την καθημερινή αναγκαιότητα, διευρύνεται νοηματικά από την χρήση του φωτός και της σκιάς, όπως και οι συναντήσεις των ανθρώπων στον δημόσιο χώρο που απορροφούν ή αντανακλούν το φως. Οι απροσδιόριστες μορφές των αντικειμένων και των κτηρίων που κατακλύζουν χώρους εσωτερικούς ή εξωτερικούς εκφράζουν την έντονη πολυπλοκότητα των σχέσεων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο. Η οπτική εντύπωση, που υπονοεί αυτές τις σχέσεις, θέτει ταυτόχρονα το ερώτημα για τη δυνατότητα της επικοινωνίας που δημιουργούν οι πολλαπλές παράλληλες ή και διασταυρούμενες προοπτικές στον δημόσιο χώρο. Η διαπίστωση της ύπαρξής τους επαληθεύει την πραγματικότητα της δημόσιας σφαίρας, ως ένα πεδίο ανταλλαγής και επικοινωνίας που δίνει την αίσθηση για τη βίωση ενός κοινού κόσμου. Η αίσθηση αυτή γίνεται όλο και πιο εύθραυστη, όταν υπονομεύεται από αντιθετικές στάσεις, όπως η απομόνωση και η τυποποιημένη συμπεριφορά. Στη ρευστότητα που δημιουργούν οι συνθήκες της σύγχρονης ζωής όμως, το αίτημα για επικοινωνία παραμένει ζωτικό, κατά την καίρια διατύπωση της Χάννα Άρεντ: «… Και οτιδήποτε κάνουν ή γνωρίζουν ή βιώνουν οι άνθρωποι μπορεί να έχει νόημα μόνο στην έκταση που μπορούν να μιλούν για αυτό. … Οι άνθρωποι ως πλήθος, δηλαδή οι άνθρωποι στον βαθμό που ζουν και κινούνται και ενεργούν σ΄ αυτό τον κόσμο, μπορούν να βιώνουν τη νοηματική πληρότητα μόνο επειδή μπορούν να συνομιλούν και να γίνονται κατανοητοί στους άλλους και στον εαυτό τους.»[1]

Φλώρινα, Απρίλιος 2025

Ζωή Γοδόση
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών
Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας

[1] Το κείμενο στις ειδικές και γενικές αναφορές του βασίστηκε στο βιβλίο της Hannah Arendt, The Human Condition, The University of Chigago, 1958. Στα ελληνικά: Η ανθρώπινη κατάσταση (Vita Activa), μετάφραση Στέφανος Ροζάνης & Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Εκδόσεις «Γνώση», 1986.

Ενδεικτικά έργα της έκθεσης

Πρόσκληση και αφίσα έκθεσης

Share and Enjoy !