Θεατρικό Τμήμα

Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ιδρύθηκε σε μια περίοδο τραγικού μεγαλείου όταν ο ελληνισμός αιμόφυρτος μετά από μια δραματική αναμέτρηση με όλες τις δυνάμεις του άξονα ανασυνέτασσε ό,τι διέθετε και ετοιμαζόταν για νέες ηρωικές μορφές πάλης, ακόμα κι αν το μόνο που του απέμενε πια ήταν η αξιοπρέπεια, η θέληση και το κουράγιο. Τότε οι νέοι της Φλώρινας συσπειρώθηκαν γύρω από τον Αριστοτέλη, ύψωσαν σημαία τον ελληνισμό τους και τον έκαναν τραγούδι, ζωγραφική, θέατρο, πολιτισμό, παιδεία.

Το θεατρικό ήταν από τα πρώτα τμήματα που ιδρύθηκαν μέσα στην ατμόσφαιρα εκείνη της ανάγκης για μια έκφραση που υπηρετούσε τις διαχρονικές αξίες του ελληνισμού, σε μια ανθρωπότητα που δεν μπορούσε παρά να παραπαίει στο θανάσιμο εναγκαλισμό του άξονα, σε μια Μακεδονία που απειλούνταν για πολλοστή φορά από τα αχαλίνωτα βουλγαρικά οράματα.

Πολλοί νέοι και νέες της Φλώρινας πέρασαν από το Θεατρικό Τμήμα του Συλλόγου. Μαθητές, σπουδαστές, επαγγελματίες και υπάλληλοι, νοικοκυρές κι όλοι με την ίδια φλόγα και ζήλο διέθεταν τις ώρες της ανάπαυσής τους, για να παρακολουθήσουν τις εξαντλητικές πρόβες, που απαιτούσε το φροντισμένο ανέβασμα ενός έργου σε επίπεδο που ξέφευγε από τον ερασιτεχνισμό. Παρουσίασαν έργα, που θα τάχει καύχημα να τα παρουσιάσει και να τα ερμηνεύσει ένας τέλειος επαγγελματικός θεατρικός όμιλος. Οι σκηνοθέτες, οι σκηνογράφοι, οι μουσικοί για τη μουσική επένδυση, αν κάποιο έργο το απαιτούσε, όλοι ήτανε μέλη του Συλλόγου.

Το δεύτερο ήδη χρόνο της ίδρυσης του Συλλόγου και συγκεκριμένα στις 4/9/1942 δόθηκε η πρώτη παράσταση με το έργο του Σπύρου Μελά «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Στο πέρασμα του χρόνου ανέβηκαν περίπου 50 έργα με παραστάσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας (Έδεσσα, Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Θεσ/νίκη, Νάουσα, Αμύνταιο, Γουμένισσα, Καρδίτσα) και του εξωτερικού (Τορόντο Καναδά).

Σήμερα την παράδοση του Θεατρικού Τμήματος συνεχίζει το νέο Τμήμα Λογοτεχνίας και Θεάτρου.